کازوئو ایشی‌گورو، نویسنده و نمایشنامه‌نویس انگلیسی ژاپنی‌تبار، در ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی ژاپن زاده شد. این رمان در سال ۲۰۰۵ نامزد جایزه بوکر شد. «هرگز رهایم مکن» یک رمان علمی ـ تخیلی است اما نمی‌توان این رمان را در طبقه‌بندی‌های رایج قرار داد چرا که نویسنده در کنار همذات‌پنداری با شخصیت‌های داستان درصدد پاسخگویی به سؤالات بسیاری است که نشان می‌دهد، این رمان یک کتاب سرگرم‌کننده است. کتی، روت و تومی قهرمانان رمان ایشی‌گورو هستند. آنها برای نخستین بار چیزی به نام «عشق» را درون خود حس می‌کنند .
کتاب هرگز رهایم مکن در چند بخش به قلم نویسنده‌ای انگلیسی و ژاپنی‌تبار نوشته شده است. داستان این رمان در انگلستان و اواخر دههٔ ۱۹۹۰ میلادی و قرن ۲۰ می‌گذرد. راوی از همان ابتدا خود را «کتی اچ.» معرفی می‌کند. او ۳۱ سال دارد و سال‌هاست که پرستار است.
گروهی دانش‌آموز روستایی در مدرسه‌ای عجیب و غریب به نام «هیلشم» زندگی می‌کنند؛ مدرسه‌ای که مشابه مدارسی که تاکنون دیده‌ایم، نیست. با این‌که دانش‌آموزان مدرسه به فعالیت‌های معمولی مثل نقاشی‌کشیدن، کتاب‌خواندن و بازی‌کردن مشغول‌اند اما رازی در این مدرسه وجود دارد که فقط مسئولانش از آن باخبر هستند؛ رازی دربارهٔ دانش‌آموزانی که در مدرسه زندگی می‌کنند و سرنوشت غریبی در انتظارشان است.
«روت»، «تومی» و «کتی» از دانش‌آموزان این مدرسه هستند؛ هم‌بازی‌هایی که از زمان مدرسه تا دوران بزرگسالی‌شان رابطهٔ عاشقانهٔ پیچیده‌ای با هم دارند. آنها از همان دوران مدرسه در جستجو برای کشف حقایقی دربارهٔ زندگی‌شان هستند؛ حقایقی که نشان می‌دهد علت وجود داشتن آنها با انسان‌های دیگر فرق دارد.
راوی داستان، پس از گذشت سال‌ها از دوران کودکی‌اش اکنون پرستاری است که تلاش می‌کند از معمای مدرسهٔ «هیلشم» پرده بردارد.
این داستان دربارهٔ اندوه موقعیت انسانی و چیستی آن است؛ داستانی که خواننده در آن انعکاسی از زندگی خودش را می‌یابد.
